Chrzest Pana Jezusa w Jordanie.
Jezus i Jan stoją w brudzie Jordanu. Nie jest to krystalicznie czysty strumień rwącej, źródlanej wody. Jezus prosi o chrzest. Chrzciciel nie wyraża zgody. Czytaj dalej „Chrzest Jana”
Kategoria: radość
Psalm o Bożym Narodzeniu
W jednej ze staropolskich pieśni adwentowych anioł Gabriel przychodzi do Maryi, gdy ta „psałterz czytała”. Znacie tę pieśń? Ile razy wybrzmiewa ona w naszej bazylice, tyle razy na twarzach braci rysuje się delikatny uśmiech powątpiewania. W naszych głowach pojawia się obraz Maryi, która klęczy przed aniołem ze starannie złożonymi rękami, a na klęczniku ma rozłożony modlitewnik. Nie zrozumcie mnie źle, nie mam nic do modlitewników, a tym bardziej do psałterza, ale spróbujmy ten mocno średniowieczny obraz przenieść kilkanaście wieków wstecz – do Judei, w której panuje Herod Wielki. Czytaj dalej „Psalm o Bożym Narodzeniu”
Chrzest
Najpierw kapłan, a potem rodzice i chrzestni delikatnie rysują na czole mojej siostrzenicy znak krzyża. Leje się woda, namaszczają olejem, wkładają białą szatę. W tym samym czasie Czytaj dalej „Chrzest”
FORUM 2k19
Dominikańskie Forum Młodzieży
w 6 dni, w 120 osób, w 35-stopniowym upale, w tylu dobrych ludziach, w tylu nowych twarzach, w rozmowach długich, krótkich i urwanych, w nocnym niedospaniu i dziennym dosypianiu – odpocząłem, złapałem oddech, otrzymałem tyle pokoju, dzięki za ten czas! Czytaj dalej „FORUM 2k19”
Bóg pierwszego dnia
Był wieczór, przeddzień pierwszego w dziejach szabatu. Od samego rana cieszyli się światłością prawdziwą, która ich oświeciła. Teraz, siedzieli zalęknieni w cieniu drzewa owocowego. W oddali rozlegało się znajome wołanie: „Gdzie jesteś?!”. Jednak z każdą minutą milkło, głuchło, obojętniało. Czytaj dalej „Bóg pierwszego dnia”
dziękuję
Przyszła do mnie już wczorajszego wieczoru. Pamiętała o moich urodzinach mimo, że sam o nich zapomniałem. Niezapowiedziana. Piękna. Nie opierałem się za długo. Obudziłem się również z nią. Spędziliśmy razem dzień w dużej bliskości. Czytaj dalej „dziękuję”
kuzyni
Pruszy śniegiem. W galeriach pojawiają się kuszące przeceny. Widać na twarzach ludzi coraz więcej uśmiechu, takiego bez powodu. Czuć, że święta już blisko. Czytaj dalej „kuzyni”
lunch time
Bo skąd mógł wiedzieć, że to będzie ten dzień? W poniedziałek myśli się bardziej o przetrwaniu niż o zmianie. Przyszedł do pracy tradycyjnie kilka minut spóźniony. W drodze do swojego biurka zalał odruchowo kawę i odruchowo odpowiedział kilku kolegom, że ma się dobrze. Czytaj dalej „lunch time”
duży dom
Doszliśmy do miejsca noclegu. Idziemy na prysznic pod wskazany adres. Pukamy do domu. Wyciągnięta dłoń uśmiechniętego mężczyzny zwiastuje pokój. To był jeden z tych domów, gdzie od razu czuć, że coś dobrego się tu dzieje. Siadamy w dużej kuchni, przy dużym, okrągłym stole. Na ogniu grzeje się duży gar żuru. Za oknem ogród, a w nim punktem centralnym jest rozwieszone, niekończące się pranie. Czytaj dalej „duży dom”
śdm
Wracamy z drogi krzyżowej. Pieszo przemierzamy centrum Krakowa. Fajne uczucie maszerować środkiem ulic, które na co dzień zatłoczone są tramwajami. Mijamy klaszczących Libańczyków, tańczących Argentyńczyków, Hiszpanów robiących falę korowodowi radiowozów. Policjanci próbują zachować poważną twarz, ale pod naporem życzliwości kapitulują i kąciki ust podnoszą się również im. Czytaj dalej „śdm”
