Blog bez pośpiechu. Prosty jak słowo. O Słowie pisany. Blog osobisty, ale nie o mnie w nim chodzi. Dobrego słuchania.
Rzadko wypowiadam się na temat skandali seksualnych w Kościele. Uważam, że nie ma tu wiele miejsca na słowa, trzeba działać. Wobec tych tragedii stać mnie dziś jedynie na łzy, bezradne „przepraszam” i palącą nadzieję na jak najszybsze pociągnięcie do cywilnej odpowiedzialności wszystkich przestępców.
Czytaj dalej „Po prostu: Chrystus”
Dziś Łazarz wstaje z grobu. Dziś Jezus wzrusza się głęboko i płacze. Nie dają spokoju pytania: Dlaczego Jezus zwlekał? Dlaczego nie przyszedł wcześniej, by uzdrowić przyjaciela? Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł? Jezus odpowiada stanowczo: Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej.
Czytaj dalej „Niezbadany”
Jezus przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Samarytanie to Semici, którzy w IV w. p.n.e. ogłosili się odrębną wspólnotą religijną, a Żydów uznali za apostatów. Do dziś modlą się na górze Garizim i co ciekawe, wciąż składają krwawe ofiary. Czytaj dalej „Zdrowy samarytanin”
Tekst ukazał się na blogu: teofil.dominikanie.pl. Czytaj dalej „Sztuka upadania”
Jest w Jezusie jakaś przedziwna, święta otwartość, która mnie ośmiela. Pozwala mi podejść bliżej, zapytać o wszystko, wszystko swobodnie wypowiedzieć. Czytaj dalej „Bliskość, która uzdrawia”
